အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာ

**Admin** Mon Mar 08, 2010 2:00 pm

အမွန္တစ္ကယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ရြာ
ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ကီလိုမီတာ(၆၀)ခန္႔ေ၀းတဲ့ေနရာ
အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးရဲ႕ ပခံုးေပၚမွာ
ေလးထပ္တိုက္ရွစ္လံုးနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ရြာ
အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာလို႔ဆိုပါစို႔
အဲဒီရြာရဲ႕ဆ႒မေျမာက္တိုက္ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
အင္ဒိုနီးရွားလူငယ္ေလးေယာက္
(ႏွစ္ေယာက္ကညီအစ္ကို)
ဘဂၤလားေဒ့လူရြယ္တစ္ေယာက္
ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္
ဓာရဏပရိတ္၊ ကိုရ္အမ္က်မ္း၊ ေရာ့ခ္သီခ်င္း
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၊ ၀ိုင္ယာႀကိဳးေခြမ်ားနဲ႔
အမ်ိဳးအမည္မသိ အလွေမြးငွက္ႏွစ္ေကာင္
တစ္အိုးတစ္အိမ္ ထူေထာင္လို႔ေနၾက
သူတို႔ဘ၀ေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွကၽြန္းဆြယ္ေပၚက
အၾကမ္းထည္ပစၥည္းပစၥယေတြနဲ႔
ခပ္ဆင္ဆင္တူေနရဲ႕

(၂)
နာရီစက္သံေၾကာင့္
အထိတ္တလန္႔နိဳးထ
အိပ္ေရးမ၀တဲ့မ်က္လံုးထဲမွာ
ႏွင္းေတြအတံုးအ႐ံုးက်ေနတဲ့မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႔ဗူးကိုယ္စီနဲ႔
အလုပ္ဆင္းဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ
တစ္ေနကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဆီကိုသြား
ျမင့္မားတဲ့အေဆာက္အအံု ေခါင္မိုးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခၽြးေတြ သံေတြနဲ႔ မခ်ိမဆန္႔ အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္က အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔နီးေပမယ့္
`ေငြမရွိတာလည္း အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ နီးတာပဲ` လို႔
ဘဂၤလားေဒ့လူရြယ္က မွတ္ခ်က္ခ်တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚ အေမာေတြထမ္းၿပီး ျပန္လာၾက
ေရခ်ိဳးခန္းကို သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တိုးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာ နိစၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆိုင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆိုင္မွာ
ေဒသရဲ႕ ႐ိုးရာထမင္းေၾကာ္ကိုစားရင္း
စကားစျမည္ဆိုၾက
က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ပ
ၿပီးေတာ့ ကိုကာကိုလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလညင္းနံ႔သင္းတဲ့ စီးကရက္ကိုဖြာ႐ႈိက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ေနာက္ကို ေျပးလိုက္သြားတဲ့စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆိုင္ကအျပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသံုးဖုန္းကေန
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ဖုန္းဆက္သူဆက္
တိုက္ေပၚျပန္တက္ၿပီး ေရဒီယိုနားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႔လယ္ကေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေပါင္တံျဖဴျဖဴနဲ႔ တ႐ုတ္မေလးေတြကို
စိတ္ကူးယဥ္သူယဥ္
အဓမၼက်င့္ခံလိုက္ရတဲ့ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
က႐ုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ျပန္ပို႔ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သူျဖစ္
ဘုရား၀တ္ျပဳသူကျပဳ
သမား႐ိုးက် လူ႔အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ။

(၃)
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်
ကၽြဲလိုႏြားလို အလုပ္လုပ္ရ
အခန္႔မသင့္ရင္ ေခြးေသ၀က္ေသ ေသသြားၾက
နက္႐ိႈင္းလွတဲ့ ဆင္းရဲတြင္းထဲက ခုန္ထြက္ဖို႔
အလုအယက္ႀကိဳးစားရင္း
အာရွတန္ဖိုးဆိုတာ ဘာလဲ
ကြန္ျဖဴးရွပ္ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာဘာလဲ
ေမးခြန္းေတြထုတ္ရင္း ေၾကကြဲရျပန္
တရားမ၀င္အလုပ္သမားတဲ့
အာရွက်ားေတြထြားက်ိဳင္းဖို႔အေရးမွာ
ခိုင္းႏြားတစ္ေကာင္လို လုပ္အားေပးခဲ့တာကိုပဲ
ဂုဏ္ယူရမလား
အာရွတိုက္ႀကီးကေတာ့
အပ်ိဳေပါက္တစ္ေယာက္လိုျခယ္သ
ဂ်ပန္ ၊ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကကို
မ်က္စပစ္ေနေလရဲ႕။

(၄)
ျပည္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့
ငါတို႔ဟာစက္႐ံုတစ္႐ံုမျဖစ္နိဳင္ခဲ့
ငါတို႔ဟာ ကုမၸဏီတစ္ခု မျဖစ္နိဳင္ခဲ့
ငါတို႔ဟာ ဘဏ္တိုက္တစ္ခု မျဖစ္နိဳင္ခဲ့
ငါတို႔ဟာ ေစ်းကြက္တစ္ခုကို မဖန္တီးနိဳင္ခဲ့
ငါတို႔ဟာ ေစ်းေပါတဲ့ ကုန္ၾကမ္းေတြသာျဖစ္တယ္
အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာမွာ စေတးခံဘ၀မ်ားစြာ
ငါတို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရနိဳင္ေသးပါဘူးကြာ
ငါတို႔ရဲ႕ဘ၀ဟာ ဘာမွမေသခ်ာလွ
အဲဒီလိုမေသခ်ာမႈေတြထဲကပဲ
ေသခ်ာတဲ့ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ယူရတာ
တို႔လူသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါတာ၀န္ပဲမဟုတ္လား
(၀ဋ္ေႂကြးလည္းျဖစ္နိဳင္ရဲ႕)
ခုမွ ငါ့ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေရာင္မွိန္ပ်ပ် ျမင္ရ႐ံုပဲရွိေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ
နံရံေပၚက ကမၻာေျမပံုကိုၾကည့္ရင္း
ငါလြမ္းေနမိရဲ႕
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ပီဇာနဲ႔ ဟမ္ဘာဂါေတြကိုမဟုတ္ဘူး
ဟာဒ္ေရာ့ခ္ကေဖးကိုမဟုတ္ဘူး
နိဳင္ငံကူးလက္မွတ္လို႔အမည္ရတဲ့
၀ီစကီပုလင္းလွလွကိုမဟုတ္ဘူး
ေအာင္လက္မွတ္ေတြေနာက္ကို ေလွ်ာက္လိုက္ေနတဲ့
ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းကို မဟုတ္ဘူး
မီရွယ္ယိုး ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးကိုမဟုတ္ဘူး
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုပါ
ေလျပင္းထန္တဲ့ ကမ္းေျခက
ငါ့ရဲ႕ေျခတံရွည္ အိမ္ေလးကိုပါ။

(၅)
အမ်ိဳးသားက နိဳင္ငံျခားမွာေလ---ဆိုၿပီး
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
တစ္ခ်ိဳ႕ဇနီးမယားေတြ ပါးစပ္အရသာခံၾကတာမ်ိဳးအတြက္နဲ႕ေတာ့
ဒီေနရာကို ငါဘယ္ထြက္လာပါ့မလဲ
မိအိုဖအိုေတြရွိေနစဥ္မွာ
အဆင္ေျပေျပ အေႂကြးကင္းကင္းရွိေနေစခ်င္တာအတြက္
ငါ့ဆႏၵေတြကို ကြက္မ်က္ခဲ့ရတာပါ
မိသားစုနဲ႔ အိမ္ကိုခြဲခြါခဲ့
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ကိုခြဲခြါခဲ့
အဲဒီအတြက္ ရမယ့္ဆုလာဘ္ဟာ
စကၤပူႀကိမ္ဒဏ္မ်ိဳးေတာ့မဟုတ္တန္ရာ
အသားမာတက္ေနတဲ့လက္နဲ႔
ျပကၡဒိန္ေပၚကေန႔ေတြကို ေရတြက္ရင္း
ေလယာဥ္ပ်ံေတြျမင္ရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႔ညည္းမိ
ဒါေပမယ့္ သု၀ဏၰသွ်ံမဟုတ္ေတာ့----------

(၆)
ခုေတာ့
အာရွက်ားေတြရဲ႕ပါးစပ္ထဲက
အမည္းသားတစ္ဖတ္
သြားၾကာညပ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ
ဒါဟာ ဒ႑ာရီမဟုတ္ပါဘူး
အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာက
ၿမံဳေနတဲ့ အနာေတြပါ
ယင္းေနတဲ့ အနာေတြပါ။

(ၾကည္ေမာင္သန္း)

[center]